Uroczystość Zwiastowania Pańskiego zasadniczo obchodzona jest 25 marca. Zdarza się jednak, że dzień ten przypada w ciągu Wielkiego Tygodnia lub Oktawy Wielkanocy i wtedy zewnętrzny (liturgiczny) obchód tejże uroczystości jest przesuwany.

Data 25 marca ta związana jest ściśle z datą uroczystości Narodzenia Pańskiego, którą świętujemy 25 grudnia, a więc przypada na dziewięć miesięcy przed liturgicznym obchodem narodzin Jezusa Chrystusa. Zatem uroczystość Zwiastowania Pańskiego jest uczczeniem początku ludzkiego życia (poczęcia) Syna Bożego. Uroczystość ta ma swoje uzasadnienie w Biblii, w której w Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 1, 26-28) znajdujemy opis, jak do Dziewicy Maryi mieszkającej w Nazaracie, przybył archanioł Gabriel, by oznajmić Jej Boży plan, że za sprawą Ducha Świętego pocznie Syna Bożego.

Świętowanie tego wydarzenia miało miejsce już w VII w. Polska pobożność ludowa bardzo mocno akcentuje wymiar maryjny tej uroczystości, jednak w liturgii Kościoła należy ona do świąt Pańskich, a więc świąt ku czci Jezusa Chrystusa.

Dziś we wszystkich Mszach św. przy słowach Wyznania wiary: "I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało i stał się człowiekiem" wszyscy klękają: w mszach recytowanych na jedno kolano, w mszach śpiewanych (jeśli wierni śpiewają te słowa) - na obydwa kolana.

Za:oltarz.pl