Patron Wenecji, Bergamo, Egiptu. Również pisarzy, notariuszy, murarzy, wyplatających kosze z wikliny, szklarzy oraz hodowców bydła. Syn Marii i krewny Barnaby (Kol 4, 10). Prawdopodobnie ochrzcił go sam św. Piotr Apostoł (l P 4,13). Wśród apostołów dojrzewał do pracy misyjnej. Początkowo widzimy go u boku Pawła Apostoła w czasie jego pierwszej wyprawy misyjnej (Dz 13), a następnie u boku Piotra Apostoła jako „ucznia i tłumacza\".

Znał doskonale całą treść nauczania Piotra, którą spisał w Ewangelii. Tradycja podaje, że Piotr wysłał go do Egiptu, jako biskupa Aleksandrii. Zakładał tam nowe gminy chrześcijańskie. Tam również poniósł śmierć męczeńską.

W IX w. wenecjanie przewieźli jego relikwie do swojego miasta, gdzie zbudowali mu wspaniałą bazylikę patriarchalną. Dzień św. Marka (25 IV) zbiegł się przypadkowo z procesją błagalną, praktykowaną od starożytnych czasów dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów. Tak św. Marek stał się orędownikiem u Boga o dobrą pogodę i obfite plony. Jest on także patronem pisarzy, notariuszy, murarzy, szklarzy. Zwłaszcza notariusze widzą w nim swojego patrona. Był bowiem towarzyszem apostołów Pawła i Piotra, którym usługiwał: pisał dyktowane listy, tłumaczył nauki Piotra i pozostawił po sobie Ewangelię, w której chodziło mu o doprowadzenie czytelnika do wiary w Bóstwo Jezusa Chrystusa.

Przedstawia się go z księgą i w towarzystwie lwa.

Za:Oltarz.pl