Grafika z Ceremoniału posług liturgicznych, Kraków 1987

Postawa stojąca cechuje się wyprostowaniem głowy i ciała oraz złożeniem rąk na wysokości piersi (kiedy nie wykonuje się nimi innych gestów).

Postawa stojąca jest wyrazem:

● szacunku dla Boga – dlatego jest przyjmowana przez większą część liturgii, która jest publicznym oddawaniem czci Bogu oraz w czasie czytania Ewangelii dla podkreślenia jej szczególnej rangi pośród innych fragmentów Słowa Bożego;

● radości z odkupienia – jako że dominuje ona w czasie sprawowania liturgii, należy uświadamiać sobie, że Msza św. jest szczególną okazją do wdzięczności Bogu za dar zbawienia;

● funkcji kapłańskiej – tak jak w świecie jak przyjmują ją osoby pośredniczące między stronami (np. adwokat, pełnomocnik), tak przyjmuje ją w czasie odmawiania modlitw i czytania Słowa Bożego kapłan, który jest pośrednikiem między Bogiem i Ludem;

● wolności dzieci Bożych – tak rozumieli ją Ojcowie Kościoła;

● gotowość do działania – jest wyrazem czuwania, a nie ospałości.

Ks. Michał Lipiński CM