To coroczne wystawienie Najświętszego Sakramentu i adoracja trwająca dłuższy czas, przeprowadzana w określonym dniu w każdej parafii. Nie stosuje się bowiem nazwy 40 godzinne nabożeństwo.

Kuria biskupa wyznacza kolejność tej adoracji. Zwyczaj ten sięga XVI w.a jego początki sięgają czterdziestogodzinnego poszczenia przed uroczystością Zmartwychwstania Pańskiego.Poszczenie to chrześcijanie łączyli z modlitwą. O takim czuwaniu wspomina między innymi Egeria (Pielgrzymka 37).

W XIII w. wmieście Zadar (Dalmacja) przy kościele św. Sylwestra powstało BRACTWO VERBERATI, którego celem miało być przygotowanie 40 godz. adoracji. Wzmianki potwierdzają liczny udział wiernych w tej adoracji od W. Czwartku do W. Piątku Podobne bractwa powstawały z różnych powodów (epidemia itp.)i organizowały adorację dla uczczenia cierpień Chrytusa i zadośćuczynienia za grzechy, a także w trosce o godne przechowywanie Najświętszego Sakramentu, towarzyszenie kapłanowi udającemu się z Wiatykiem oraz organizowanie 40 nabożeństwa.

Kaznodzieja wielkopostny Gian Antonio Belotti w 1527r. w Mediolanie w kościele Grobu Pańskiego (Santo Sepolcro) zorganizował 40 godz. adorację przed tabernakulum. Założył on także bractwo zobowiązując członków do przeprowadzania nabożeństwa cztery razy w roku - w Wielkim Poście, w Zesłanie Ducha świętego, we Wniebowzięcie NMP. i w Boże Narodzenie, przy czym jednak nie ma mowy o wystawieniu Najświętszego Sakramentu.

Kapucyn Józef z Ferno, M. Zaccaria dołożył starań aby ten zwyczaj kontynuować. W 1537 r. zorganizowano nabożeństwo w katedrze, a następnie odbywało sie ono w parafiach tego miasta.

Antonius Maria. Zaccaria (założyciel Barnabitów) ułożył ryt nabożeństwa, który potwierdził papież Paweł III i obdarował odpustami (pierwszy raz 1537, także Pius IV w 1560)).

Z Mediolaniu zwyczaj upowszechniał się w innych krajach, uciera się zwyczaj odbywania adoracji w poszczególnych kościołach
Nabożeństwo weszło do Caeremoniale episcoporum (1,12,9. 1,23,18). Pap. Urban VIII w 1632 rozciągnął je na cały Kościół Zachodni. Ostateczny kształt otrzymało za pap. Klemensa IXw. tzw Instructio clementina z 1705 r.

Ks. prof. Bogusław Nadolski TChr